Rektor KUL w Apelu Jasnogórskim o drodze do prawdziwej wolności

– Wolność wewnętrzna obejmuje wyzwolenie od samoograniczeń spowodowanych przez grzech, od własnych egoistycznych planów, od lęku przed cierpieniem i śmiercią. Tak rozumianej wolności nikt z zewnątrz nie może człowiekowi odebrać – podkreślił rektor KUL ks. prof. Mirosław Kalinowski, który 1 czerwca poprowadził rozważania w Apelu Jasnogórskim. W klasztorze zakonu paulinów w Częstochowie rektor KUL nawiązał do słów ks. Franciszka Blachnickiego, któremu temat wolności i wyzwolenia był bardzo bliski.

– Wolność wewnętrzna, której pragnie dla nas Stwórca i którą przyniósł na ziemię Chrystus, obejmuje wyzwolenie od samoograniczeń spowodowanych przez grzech, od własnych egoistycznych planów, od lęku przed cierpieniem i śmiercią. Tak rozumianej wolności nikt z zewnątrz nie może człowiekowi odebrać. Ma ona ścisły związek z prawdą, zgodnie ze słowami Chrystusa: „prawda was wyzwoli” – stwierdził ks. prof. Mirosław Kalinowski w refleksji zatytułowanej „Uniwersytet katolicki drogą do prawdziwej wolności”.

– Jako pracownicy i studenci katolickiej uczelni, którzy mają dążyć do prawdy, powinniśmy zdawać sobie sprawę, że w ten sposób troszczymy się najlepiej również o wolność człowieka. Weźmy sobie do serca następujące słowa ks. Franciszka Blachnickiego: „Jeżeli postępuję zgodnie z prawdą, wtedy jestem wolny. I obojętne czy jestem w więzieniu czy w obozie, obojętne czy za to życie zgodne z prawdą ponoszę jakieś konsekwencje, czy nawet śmierć: i tak jestem człowiekiem wolnym” – powiedział rektor Katolickiego Uniwersytetu Lubelskiego Jana Pawła II.

Dodał też, że społeczność akademicka KUL w swojej pracy ma służyć wolności wewnętrznej. – Stanie się tak, jeżeli w naszej pracy będziemy konsekwentnie łączyć dążenie do prawdy z pełną miłości służbą, w przekonaniu, że wzorem takiej postawy, a zarazem jej pierwszym nauczycielem jest Jezus Chrystus. Nie jest naszym zadaniem bezpośrednia walka o wolność polityczną, ekonomiczną czy społeczną, ale wychowanie ludzi wewnętrznie wolnych, którzy będą w stanie zabiegać o wolność na wszystkich wspomnianych płaszczyznach – podsumował rektor.

***

APEL JASNOGÓRSKI
1 czerwca 2023

Uniwersytet katolicki drogą do prawdziwej wolności

„Maryjo, mówimy o Tobie: Niepokalana, ponieważ nie ma w Tobie niczego, co nazywamy skalaniem, skażeniem natury ludzkiej. Jesteś pełnym obrazem, ideałem i modelem człowieka. Dlatego stajesz przed nami jako wzór do naśladowania, nowy człowiek w pełni wyzwolony, odkupiony, wolny”.

Tymi słowami Sługi Bożego ks. Franciszka Blachnickiego wita Cię, Maryjo, wspólnota akademicka Katolickiego Uniwersytetu Lubelskiego Jana Pawła II. Kończąc kolejny rok pracy badawczej i dydaktycznej pragniemy podziękować za Twoją opiekę i chcemy uczyć się od Ciebie postawy prawdziwej wolności.

Temat wolności i wyzwolenia był bardzo bliski ks. Blachnickiemu, naszemu przewodnikowi duchowemu podczas tegorocznych jasnogórskich spotkań. W 1979 r. założył on Krucjatę Wyzwolenia Człowieka w celu przezwyciężenia alkoholizmu i innych zniewoleń współczesnego człowieka. W latach 1980-1981 powołał do istnienia Niezależną Chrześcijańską Służbę Społeczną, mającą upowszechniać ideę ,,Prawda – Krzyż – Wyzwolenie”, czyli działać w duchu chrześcijańskiej nauki społecznej i ruchu wyzwolenia bez przemocy. W 1982 roku założył ,,Chrześcijańską Służbę Wyzwolenia Narodów” – stowarzyszenie skupiające Polaków i przedstawicieli innych narodów Europy Środkowo-Wschodniej wokół idei suwerenności wewnętrznej i jedności narodów w walce o wyzwolenie. Zastanówmy się dzisiaj z ks. Blachnickim, do jakiej wolności prowadzi nas Chrystus i jaką rolę w tej drodze wyzwolenia powinna pełnić uczelnia katolicka.

Ks. Franciszek Blachnicki podkreślał, że głównym celem wychowania i edukacji chrześcijańskiej jest doprowadzenie ludzi do prawdziwej wolności. Akcentował, że nie chodzi tu o wolność społeczno-polityczną, ale o wewnętrzne wyzwolenie człowieka od wszelkiego zła, które krępuje rozwój jego osobowości. Zwracał uwagę, że do takiej wolności może doprowadzić tylko Bóg Stwórca znający najlepiej swoje stworzenie. Mówił: „Człowiek jest wtedy wolny, gdy może realizować to, co dla niego najlepsze, a nie ma lepszej rzeczy niż ta, której chce dla mnie Pan Bóg”.

Wolność wewnętrzna, której pragnie dla nas Stwórca i którą przyniósł na ziemię Chrystus, obejmuje wyzwolenie od samoograniczeń spowodowanych przez grzech, od własnych egoistycznych planów, od lęku przed cierpieniem i śmiercią. Tak rozumianej wolności nikt z zewnątrz nie może człowiekowi odebrać. Ma ona ścisły związek z prawdą, zgodnie ze słowami Chrystusa: „prawda was wyzwoli” (J 8, 32). Jako pracownicy i studenci katolickiej uczelni, którzy mają dążyć do prawdy, powinniśmy zdawać sobie sprawę, że w ten sposób troszczymy się najlepiej również o wolność człowieka. Weźmy sobie do serca następujące słowa ks. Franciszka Blachnickiego: „Jeżeli postępuję zgodnie z prawdą, wtedy jestem wolny. I obojętne czy jestem w więzieniu czy w obozie, obojętne czy za to życie zgodne z prawdą ponoszę jakieś konsekwencje, czy nawet śmierć: i tak jestem człowiekiem wolnym”.

Prawdziwa wolność łączy się także z postawą miłości i służby. Ks. Blachnicki tak o tym pisze: „Służba jest drogą wolności. […] Miłość przynosi wolność […]. Miłość czyni człowieka w pełni wolnym, nigdy niewolnikiem. Wolność człowieka bowiem polega na tym, żeby w sposób wolny uczynić z siebie dar dla osoby umiłowanej. Chrystus daje mi siebie i ja Mu siebie oddaję. Takie życie wcale mnie nie poniża ani nie pozbawia wolności. Oddaję Chrystusowi wszystko, co mam w sobie: moje zdolności, talenty, moją twórczość. [...] Oddanie się Chrystusowi nie oznacza wcale rezygnowania ze swego rozwoju, ze swojej oryginalności. Przeciwnie: dopiero wtedy rozwijam się w pełni, gdy żyję dla kogoś, kto mnie miłuje”.

Takiego wewnętrznego wyzwolenia człowieka, opartego na prawdzie, miłości i służbie, może dokonać w nas tylko Chrystus mocą swego Ducha. Według ks. Blachnickiego wolność w najgłębszej swej istocie nie jest całkowitą niezależnością, lecz paradoksalnie jest dobrowolnym uzależnieniem się od Chrystusa jako światła prawdy. Wejście w bliską relację z Jezusem jest najlepszą drogą do przezwyciężenia lęku, który zniewala człowieka. To wewnętrzne, duchowe wyzwolenie człowieka nie ma wprawdzie charakteru politycznego, społecznego czy ekonomicznego, ale – jak podkreśla ks. Blachnicki – będzie ono wywierało swój dobroczynny wpływ na wszystkie wspomniane dziedziny życia ludzkiego.

Jako pracownicy i studenci Katolickiego Uniwersytetu Lubelskiego Jana Pawła II mamy służyć tak rozumianej wewnętrznej wolności. Stanie się tak, jeżeli w naszej pracy będziemy konsekwentnie łączyć dążenie do prawdy z pełną miłości służbą, w przekonaniu, że wzorem takiej postawy, a zarazem jej pierwszym nauczycielem jest Jezus Chrystus. Nie jest naszym zadaniem bezpośrednia walka o wolność polityczną, ekonomiczną czy społeczną, ale wychowanie ludzi wewnętrznie wolnych, którzy będą w stanie zabiegać o wolność na wszystkich wspomnianych płaszczyznach.

Dziękując dzisiaj Jezusowi za to, że przyniósł światu prawdziwą wolność wewnętrzną, prośmy, aby uczynił ze wspólnoty akademickiej Katolickiego Uniwersytetu Lubelskiego rodzinę ludzi wolnych, dążących bez żadnych przeszkód do poznania prawdy, nie lękających się służyć innym z miłością, wyzwolonych z wszelkich ograniczeń uniemożliwiających czynienie dobra. Prośmy o to na kolejne lata istnienia naszej uczelni – w perspektywie kształcenia na kierunku lekarskim - słowami modlitwy krucjaty wyzwolenia człowieka, ułożonej przez profesora KUL-u, Sługę Bożego ks. Franciszka Blachnickiego: „Niepokalana Matko Kościoła! Wpatrując się w Ciebie, jako wzór człowieka w pełni wyzwolonego i oddanego bezgranicznie przez miłość Chrystusowi, uświadamiamy sobie wieloraką niewolę, w którą są uwikłane nasze serca. Pragnąc w pełni wyzwolić siebie i podać rękę naszym braciom oczekującym objawienia się w nich wolności synów Bożych, zbliżamy się do Ciebie i oddajemy się Tobie, aby wraz z Tobą, mocą tego samego Ducha, który bez przeszkód działał w Tobie, pełniej zrealizować swoją wolność w oddaniu się Chrystusowi, a przez Niego – Bogu Ojcu. Amen”.