Zakończenie diecezjalnego etapu procesu beatyfikacyjnego o. Woronieckiego

27 lutego 2023 w kaplicy Kurii Metropolitalnej w Krakowie zostanie zakończony diecezjalny etap  procesu beatyfikacyjnego rektora KUL i założyciela Towarzystwa Przyjaciół KUL Sługi Bożego o. Jacka Woronieckiego. Po zakończeniu postępowania w diecezji akta trafią do Dykasterii Spraw Kanonizacyjnych, w której będzie prowadzona dalsza część procesu.

O. Jacek Woroniecki zmarł w 1949 roku w opinii świętości. Był dominikaninem, teologiem, filozofem i pedagogiem, jednym z najwybitniejszych polskich tomistów, posiadał najwyższy dominikański tytułu naukowego – mistrza świętej teologii. Założył Zgromadzenie Sióstr Dominikanek Misjonarek Jezusa i Maryi oraz przyczynił się do odnowienia Polskiej Prowincji Dominikanów po odzyskaniu przez Polskę niepodległości w 1918 roku.

Studiował na katolickim Uniwersytecie Fryburskim w Szwajcarii, gdzie uzyskał licencjat z nauk przyrodniczych (1902), a następnie z teologii (1905). Następnie wstąpił do seminarium duchownego w Lublinie i w 1906 przyjął święcenia kapłańskie. 1909 uzyskał na uniwersytecie we Fryburgu na podstawie pracy „Principes fondamentaux de sociologie thomiste” („Główne podstawy socjologii tomistycznej”). 1910 wstąpił do zakonu dominikanów,

W 1919 r. trafił do Lublina, gdzie pomagał w organizacji Uniwersytetu Lubelskiego.  W czasie pracy na uniwersytecie zdobył sobie powszechne i niekwestionowane uznanie studentów oraz pracowników lubelskiej uczelni. Wykładał m.in. teologię moralną, etykę i pedagogikę. W roku akademickim 1921/22 był prodziekanem Wydziału Teologicznego, a w latach 1924/25 – 1928 dziekanem tegoż Wydziału. Po niespodziewanej śmierci założyciela uniwersytetu ks. Idziego Radziszewskiego został 1922 jego następcą na urzędzie rektora. Pełniąc tę funkcję zabiegał o rozwój młodej uczelni, przyspieszył prace remontowe w nowej siedzibie uniwersytetu,  przyczynił się także do powstania Towarzystwa Przyjaciół KUL. W marcu 1924 roku, ze względu na pogarszający się znacznie stan zdrowia, J. Woroniecki złożył na ręce Episkopatu Polski dymisję ze stanowiska rektora, która została przyjęta.  W roku akademickim 1928/29 pełnił funkcję prorektora uczelni. W 1929 roku Woroniecki udał się na polecenie władz zakonnych do Rzymu, gdzie podjął wykłady w Collegium Angelicum. Podczas pobytu w Lublinie był nadzwyczaj aktywny naukowo, opublikował wówczas blisko siedemdziesiąt  prac, w tym kilka pozycji książkowych, w tym m. in. dzieła: „Metoda i program nauczania teologii moralnej” (Lublin 1922), „Katolickość tomizmu”, „Pełnię modlitwy” (Poznań 1924), „Katolicką etykę wychowawczą” (t. 1, Poznań 1925).