Życiorys prof. Marcela Janssensa

Marcel Janssens urodził się 28 lutego 1932 r. w Grembergen (Flandria Wschodnia, Belgia). W latach 1950-1957 studiował na Katolickim Uniwersytecie Lowańskim filozofię tomistyczną i filologiê germańską. Następnie wyjechał do Getyngi, gdzie pod kierunkiem prof. Wolfganaga Kaysera rozpoczął przygotowanie rozprawy doktorskiej pt. Metoda historyczno - humanistyczna w literturoznawstwie niemieckim 1895-1925.
Doktorat obronił na Uniwersytecie Lowañskim w 1961 r., a jego promotorem był prof. Jose Aerts. W 1964 r. Marcel Janssens został docentem, a cztery lata później otrzymał tytuł profesora zwyczajnego. W 1978 r. objął kierownictwo Katedry Współczesnej Literatury Niderlandzkiej i Europejskiej oraz Literaturoznawstwa Ogólnego. W swoich badaniach koncentruje się przede wszystkim na kwestiach związanych z teoria i historią literatury, ze szczególnym uwzględnieniem piśmiennictwa niderlandzkiego.
Bibliografia prac prof. Janssensa obejmuje ponad 1100 pozycji, w tym kilkadziesiąt książek, publikowanych w wielu językach europejskich, a także po japońsku i arabsku. Oprócz prac stricte naukowych jest też autorem dzienników i reportaży ze swoich licznych podróży (Karciarze Klubu Wydziałowego. Notatki kalifornijskie, Całkowita próżnia. Notatki mandaryńskie).
Prof. Marcel Janssens należał do wielu towarzystw naukowych. Wśród najważniejszych należy wymienić: Towarzystwo Literaturoznawstwa Niderlandzkiego w Leiden, Międzynarodowy Związek Niderlandystów, Flamandzki PEN Club, Królewską Akademię Językoznawstwa i Literatury Niderlandzkiej w Gandawie oraz Południowoafrykañską Akademię Nauk w Pretorii. Wyrazem uznania dla jego pracy stał się szereg nagród, przyznanych m.in. przez: Prowincję Brabancja, Królewską Akademię Języka i Literatury Niderlandzkiej także Belgijską Królewską Akademię Sztuk Pięknych.
Prof. Marcel Janssens był wielkim przyjacielem Polski i naszej Uczelni. Wydatnie wspierał powstanie Ośrodka Kultury Niderlandzkiej KUL. Jako dziekan Wydziału Filozofii i Literatury Katolickiego Uniwersytetu w Leuven, a następnie jego prorektor przyczynił się do otwarcia studiów polonistycznych, a także rozwoju współpracy naukowej pomiędzy obydwoma uczelniami.

Zmarł 11 lipca 2013 r. w Haasrode.


WSPÓŁPRACA

ikona
ikona
ikona
ikona
ikona