Środki społecznego komunikowania „stanowią dzisiaj jedną z tych wielkich sił, które modelują świat”[1]. Pełnią w dzisiejszym świecie nade wszystko funkcję informacyjną i rozrywkową, zaraz potem wymienia się także zadanie kulturotwórcze, edukacyjne czy wreszcie ewangelizacyjne[2]. Czy przed mass mediami stoją także inne wyzwania, inne misje?

Pierwsza encyklika Benedykta XVI o miłości chrześcijańskiej nie jest bezpośrednio skierowana do ludzi pracujących w środkach społecznego przekazu, to jednak po jej lekturze, nie sposób oprzeć się wrażeniu, że w funkcjonowanie mass mediów, tak świeckich, jak i religijnych, winna być wpisana caritas – dzieło miłości. Jeszcze wcześniej, wszystkim odpowiedzialnym za przekaz medialny, a tym samym za kształtowanie osobowości, kultur, cywilizacji, winno towarzyszyć rozumienie miłości – czym ona jest? Odpowiedź na to pytanie daje pierwsza część encykliki: „Jedność miłości w stworzeniu i historii zbawienia”, z drugiej zaś części zatytułowanej: „Caritas dzieło miłości dokonywane przez Kościół jako wspólnotę miłości”, możemy wysnuć praktyczne wskazania, jak mass media mogą włączyć się w to dzieło miłości, które pełni Kościół, ale do którego też został powołany każdy człowiek.

[1] Jan Paweł II, Orędzie Papieskie na Światowy Dzień Komunikacji Społecznej „Rola komunikacji społecznej wobec zadań rodziny”, 1980 [w:] Orędzia Papieskie na Światowe Dni Komunikacji Społecznej 1967-2002 (red. M. Lis), Częstochowa 2002, s. 95.

[2] Por. L. Masterman, Teaching the Media, New York 1985, s. 3-17.