Katedra Pedagogiki Specjalnej

Pedagogika specjalna obejmuje refleksją naukową problemy wychowania człowieka będącego w szczególnej sytuacji zagrożenia lub obciążenia niepełnosprawnością w sferze ruchowej, zmysłowej lub umysłowej. W centrum jej koncepcji teoretycznych i programów badawczych jest człowiek potrzebujący wsparcia i pomocy w przekraczaniu różnorakich barier, blokujących jego wzrastanie i uczestnictwo w życiu wspólnoty społecznej. Troska o pełny rozwój jego człowieczeństwa stanowi treść wszelkich poszukiwań teoretycznych i metodologicznych oraz proponowanych rozwiązań terapeutycznych, rehabilitacyjnych, dydaktycznych i wychowawczych tej subdyscypliny pedagogicznej. Sam przedmiot pedagogiki specjalnej stanowi szczególne wyzwanie i wyznacza jej ważne miejsce w pedagogice katolickiej. Założeniem działalności Katedry Pedagogiki Specjalnej KUL jest następująca teza: umiejętność udzielania sobie wzajemnie mądrego i skutecznego wsparcia, potrzebnego w zmaganiu się z przeciwnościami losu i dążeniu do osiągnięcia pełni człowieczeństwa, jest zarazem drogą i celem wychowania chrześcijańskiego. Wspomaganie rozwoju dzieci zagrożonych niepełnosprawnością, rozwijanie sztuki komunikowania się z osobami z uszkodzeniami słuchu i zaburzeniami mowy, wsparcie oraz działanie na rzecz inkluzji społecznej osób zagrożonych marginalizacją z powodu niepełnosprawności, rehabilitacja i edukacja dzieci i młodzieży z różnymi rodzajami niepełnosprawności, a także troska o godne życie obarczonych niepełnosprawnością osób w wieku dorosłym i starszym stanowią szczególnie ważny obszar prac badawczych i programujących katolickiej pedagogiki specjalnej. Wymagania, jakie stawia pedagogika specjalna uprawiającym ją specjalistom, wynikają z różnorodności i złożoności problemów biopsychicznych, społeczno-kulturowych i edukacyjnych, które dotyczą osób z różnorodnymi dysfunkcjami organizmu.


Krótki rys historyczny katedry

Katedra Pedagogiki Specjalnej w Instytucie Pedagogiki KUL istnieje od 1982 roku.
Jej opiekunem naukowym była początkowo prof. dr hab. Teresa Kukołowicz. Pod jej kierunkiem pracowała dr Dorota Kornas-Biela (pracowała do 2011 r.), której zainteresowania naukowe dotyczą psychopedagogicznych problemów niepełnosprawności oraz poradnictwa genetycznego i diagnostyki prenatalnej. Do zespołu dołączyły później mgr Ewa Domagała-Zyśk (od 2003 dr, a od 2014 dr hab.) i mgr Bożena Sidor (od 2004 dr, pracowała do 2015 r.), a wieloletnim współpracownikiem była mgr Joanna Krupska. Od r. 1998 kierownikiem katedry jest dr hab. Kazimiera Krakowiak, prof. KUL (od 2014 prof. dr hab.), której specjalnością jest surdopedagogika i logopedia. W kolejnych latach zespół pracowników powiększył się o 3 osoby: dr Amelię Dziurda-Multan, mgr Renatę Kołodziejczyk (od 2011 dr) i mgr Aleksandrę Borowicz (od 2011 dr). Obecnie w katedrze pracuje 1 profesor doktor habilitowany, 1 doktor habilitowany oraz 2 doktorów. Wśród współpracowników należy wymienić: prof. dr hab. Z. Ostrihańską (specjalistę w zakresu resocjalizacji; pracowała do 2005 r.), mgr Romanę Konefał (pracowała do 2003 r.),dr Wandę Kostecką, mgr Piotra Wojdę (pracował do 2006 r.), mgr Małgorzatę Knopik, mgr Agnieszkę Dziedzic, mgr Halinę Piątek.

 

Działalność naukowo-badawcza
Pracownicy Katedry Pedagogiki Specjalnej od początku podejmowali prace teoretyczne z zakresu psychologii prenatalnej i prokreacyjnej, pedagogiki osób z niepełnosprawnością intelektualną, ruchową i z trudnościami w uczeniu się, a następnie także z zakresu surdopedagogiki, a także audiofonologii, logopedii, lingwistyki edukacyjnej i surdoglottodydaktyki. Zasadnicza część tych prac ukierunkowana jest na wszechstronną pomoc rodzinom wychowującym dzieci zagrożone niepełnosprawnością, dzieci z uszkodzeniami słuchu i zaburzeniami mowy oraz z niepełnosprawnością ruchową lub umysłową.
Katedra od początku swojego istnienia była bardzo aktywna naukowo. Zorganizowała kilkadziesiąt sesji i konferencji naukowych (np. konferencji z udziałem J. Vanier (1987); około 30 sesji w ramach Sekcji Psychologii Prenatalnej PTP w latach 1985 - 1995; corocznych konferencji w ramach MPSR, KUL; współorganizowała XVIII Międzynarodowy Kongres Rodziny w Warszawie, 1994; organizacja cyklu konferencji i seminariów z zakresu surdopedagogiki, w tym serii konferencji „O tym się nie mówi...” organizowanej przez Koło Studentów Niesłyszących „Surdus Loquens”), kilkadziesiąt szkoleń i warsztatów (z udziałem, np. prof. M. Kościelskiej, dr Z. Kułakowskiej, O. K. Meissnera, T. Król, J. Cieszyńskiej, E. Stecko; gości zagranicznych, np. J. Vanier, O. Gans, dr van der Does, L. Smolarek-Best).
Do osiągnięć Katedry należy zrealizowanie wielu projektów badawczych dotyczących psychologii prokreacyjnej i prenatalnej (dr hab. D. Kornas-Biela: Instytut Matki i Dziecka, Warszawa; School of Nursing, Univ. of Michigan, USA; Fulbright grant nr 14025; West Virginia University, USA). Szczególną wartość w aspekcie teoretycznym i praktycznym ma opracowanie i uprzystępnianie metody fonogestów (wzorowanej na Cued Speech, prof. dr hab. K. Krakowiak; współpraca z National Cued Speech Asociation, USA), umożliwiającej dzieciom z głębokimi uszkodzeniami słuchu biegłe opanowanie języka polskiego w mowie i piśmie. Metoda fonogestów przyczynia się do poprawy jakości życia wielu osób niesłyszących od urodzenia, pozwalając im na „słyszenie wizualne”, pełne włączenie się do życia we wspólnocie ludzi słyszących, kształcenie się w szkołach ogólnodostępnych. Uznaną wartość ma również opracowanie przez dr hab. E. Domagałę-Zyśk teoretycznych podstaw i praktycznych rozwiązań nowej subdyscypliny surdopedagogiki, a mianowicie surdoglottodydaktyki zajmującej się nauczaniem niesłyszących drugiego języka fonicznego. Ponadto cenna jest współpraca ze światowymi ośrodkami edukacyjnymi w ramach programu Sokrates/Erasmus (dr Ewa Domagała-Zyśk: Katholische Fachhochshule Nordrhein-Westfalen w Műnster w Niemczech, Universidad de Sevilla w Sewili w Hiszpanii, Carl von Ossietzky Universitat w Oldenburgu w Niemczech oraz Language Resource Centre Faculty of Arts Charles University of Prague). Celem tej współpracy jest prowadzenie zajęć ze studentami uczelni partnerskich oraz wymiana doświadczeń i nawiązanie kontaktów naukowych z pracownikami Instytutów Pedagogiki tych uczelni. Od lipca 2004 roku pracownicy Katedry uczestniczyli w projekcie „Los stato della ricerca in Pedagogia Speciale in Europa” z Universita Degli Studi di Verona.
Młodsi pracownicy Katedry wnieśli również znaczący wkład do pedagogiki specjalnej. Dr B. Sidor ma w dorobku bogatą, opartą na doświadczeniu psychologicznym i pedagogicznym, wiedzę dotyczącą wczesnego wspomagania rozwoju dzieci z niepełnosprawnością intelektualną. Dr A. Multan przeprowadziła oryginalne i ważne dla logopedii badania nad rozwojem mowy dziecka, z uwzględnieniem dziecięcej kreatywności językowej. Dr R. Kołodziejczyk wypracowała własną koncepcję wpierania wychowania językowego dzieci i młodzieży z uszkodzeniami słuchu przez metodyczne uwzględnianie ich kreatywności językowej i strategii radzenia sobie z trudnościami w budowaniu zdań. Natomiast dr A. Borowicz zdobyła bogatą wiedzę i doświadczenie w pedagogicznej asystencji rodzin wychowujących dzieci z uszkodzeniami słuchu, prowadząc badania nad problematyką stresu rodzicielskiego i społecznego wsparcia rodziców.
Na szczególną uwagę zasługuje fakt, że Katedra stale współpracuje z kilkunastoosobowym zespołem doktorów i doktorantów zatrudnionych w placówkach zajmujących się wychowaniem osób z różnymi rodzajami niepełnosprawności, co pozwala pracownikom Katedry oraz studentom na bezpośredni kontakt z rzeczywistością edukacyjną i praktyką pedagogiczną.
Pracownicy Katedry, we współpracy z Biurem Pełnomocnika Rektora do Spraw Studentów Niepełnosprawnych, inspirują i organizują wsparcie dla studentów niesłyszących i słabo słyszących, którzy studiują na Katolickim Uniwersytecie Lubelskim. Celem tego działania jest stworzenie środowiska akademickiego przyjaznego i pomocnego niesłyszącej młodzieży . Nie jest to zadanie łatwe, ale udaje się osiągać pomyślne i ciekawe wyniki, a ponadto gromadzić doświadczenie, które pozwala na weryfikację wielu fałszywych i uproszczonych poglądów dotyczących niepełnosprawności słuchowej.
Prace badawcze nad problematyką wychowania językowego dzieci i młodzieży z uszkodzeniami słuchu prowadzone przez Katedrę pod kierunkiem prof. dr hab. K. Krakowiak mają dwie formy organizacyjne: a) działalność Centrum Edukacji Niesłyszących i Słabosłyszących, wspierającego niesłyszących studentów różnych kierunków, studiujących w KUL i innych uczelniach lubelskich: b) badania zespołu uczestników seminarium doktoranckiego zespołu współpracowników Katedry działających w wielu środowiskach edukacyjnych w Polsce.
CENiS prowadzi prace badawcze nad potrzebami edukacyjnymi i adaptacją niesłyszących we wspólnocie akademickiej. Efektem tych prac była najpierw publikacja zawierająca program działania , następnie książka pt. Student niesłyszący we wspólnocie akademickiej, prezentująca jego efekty , a także liczne artykuły i rozprawy. Przedstawione działanie polega na tworzeniu grup wsparcia oraz na indywidualnym, opartym na szczegółowej diagnozie specjalnych potrzeb edukacyjnych, wspomaganiu studenta niesłyszącego w studiowaniu, a zwłaszcza w uzyskiwaniu przez niego dostępu do treści wykładów oraz innych zajęć, a także w komunikowaniu się ze wspólnotą akademicką. Końcowym rezultatem prac wykonanych dotychczas jest model wsparcia osób z uszkodzeniami słuchu we wspólnotach społecznych przedstawiany i analizowany przez pracowników katedry w publikacjach i na konferencjach naukowych w Polsce i innych krajach.
Zainteresowania pracowników katedry i seminarzystów odnoszą się do szerokiego spektrum problemów psychopedagogicznych związanych z wychowaniem językowym niesłyszących. Katedra skupia też zespół współpracowników działających w różnych środowiskach edukacyjnych i naukowych w całej Polsce, co pozwala jej organizować systematycznie konferencje i sympozja naukowe poświęcone problemom uszkodzeń słuchu (dotychczas odbyło się 8 takich konferencji) oraz wydawać serię pod tytułem „Nie głos, ale słowo…” . Poza serią ukazała się książka napisana przez pracowników katedry wspólnie ze specjalistami ze Stanów Zjednoczonych, pod redakcją E. Domagały-Zyśk, pt. Metoda fonogestów w Stanach Zjednoczonych i w Polsce. Wspomaganie rozwoju językowego dzieci i młodzieży z uszkodzonym słuchem . Jako osobne wydawnictwo opublikowane zostały także Studia i szkice o wychowaniu dzieci z uszkodzeniami słuchu . Podsumowaniem wieloletnich badań w dziedzinie surdopedagogiki jest monografia Dar języka. Podręcznik wychowania językowego dzieci i młodzieży z uszkodzeniami narządu słuchu

Cenny dorobek zespołu badaczy skupionych wokół katedry stanowią prace doktorskie, oparte na wieloletnich badaniach o charakterze naturalnych eksperymentów pedagogicznych, prowadzonych w różnych środowiskach wychowawczych. Naukowa wartość tych badań opiera się zarówno na ich rozumianą stosowalność, ale również ze względu na doniosłe aplikacje teoretyczne w szeroko rozumianej wiedzy o człowieku jako osobie komunikującej się.
Katedra angażuje się również w działalność wielu towarzystw naukowych w kraju i za granicą. Ważnym momentem dla dalszej międzynarodowej współpracy Katedry było w 2006 r. włączenie prof. K. Krakowiak w poczet członków Academic Advisory Council of National Cued Speech Association w USA. Wśród innych towarzystw międzynarodowych i krajowych z ktorymi jest podjęta stała współpraca warto wymienić: The Association for Pre- and Perinatal Psychology and Health, USA , Polish Fulbright Alumni Association, Komisję Rozwoju i Zaburzeń Mowy Komitetu Językoznawstwa PAN, Polski Komitet Audiofonologii, Towarzystwo Naukowe KUL, Polskie Towarzystwo Logopedyczne, Polskie Stowarzyszenie Metody Fonogestów, Polskie Towarzystwo Psychologiczne, Polskie Towarzystwo Pedagogiczne, Zespół Pedagogiki Chrześcijańskiej przy Komitecie Nauk Pedagogicznych PAN, Stowarzyszenie Nauczycieli Naturalnego Planowania Rodziny i inne.

Działalność dydaktyczna
Katedra Pedagogiki Specjalnej w ramach kierunku pedagogika prowadziła specjalizację psychopedagogika specjalna z logopedią. Specjalność ta pozwalała studentom uzyskać wiedzę z zakresu psychologii prenatalnej i prokreacji, poznać specyfikę funkcjonowania osób z niepełnosprawnością intelektualną, ruchową i somatyczną, a także poznać formy pracy z dziećmi z mózgowym porażeniem dziecięcym. Specjalność ta pozwalała zdobyć umiejętność konstruowania diagnozy rozwoju dla młodzieży, osób dorosłych i dzieci zagrożonych niepełnosprawnością. Zapoznawała również z celami, zasadami i metodami diagnozy trudności dziecka w uczeniu się, metodami terapii pedagogicznej, zasadami prowadzenia zajęć korekcyjno–kompensacyjnych, umożliwia ponadto nabycie umiejętności dokumentowania pracy pedagoga szkolnego i sporządzania opinii pedagogicznej. Specjalność: psychopedagogika specjalna z logopedią, bazując na podstawowej wiedzy z dziedziny fonetyki i fonologii języka polskiego, zapoznawała studentów z metodami i narzędziami przydatnymi w diagnozie i terapii logopedycznej/ surdologopedycznej. Wprowadzała również w problemy rozwoju mowy osób z uszkodzonym słuchem i metodykę komunikowania się z nimi, umożliwiając jednocześnie zdobycie umiejętności posługiwania się fonogestami i językiem migowym.
W 2014 roku katedra otworzyła nową specjalność terapia pedagogiczna i surdologopedia. Jest to specjalność nauczycielska adresowana do tych, którzy pragną zdobyć kwalifikacje nauczyciela – terapeuty, nauczyciela wspomagającego oraz surdopedagoga (po uzupełnieniu kwalifikacji na podyplomowych studiach z zakresu surdopedagogiki), a także logopedy (po uzupełnieniu kwalifikacji na podyplomowych studiach z zakresu logopedii) przygotowanego do pracy z dziećmi ze wszystkimi rodzajami niepełnosprawności, a w szczególności z niepełnosprawnością słuchu oraz trudnościami szkolnymi i zaburzeniami mowy w przedszkolach i szkołach podstawowych ogólnodostępnych, integracyjnych i specjalnych oraz innych instytucjach oświatowych, stowarzyszeniach, fundacjach działających na rzecz osób z niepełnosprawnościami, w poradniach psychologiczno-pedagogicznych, w poradniach wczesnego wspomagania rozwoju dziecka.
Pracownicy Katedry Pedagogiki Specjalnej prowadzą również zajęcia dydaktyczne dla wszystkich studentów pedagogiki (zwłaszcza z pedagogiki specjalnej, kultury języka, logopedii, emisji głosu) oraz na poszczególnych specjalnościach (przede wszystkim na pedagogice szkolnej z logopedią).
Od roku 1999 Katedra prowadzi podyplomowe studia surdopedagogiki, które przygotowują specjalistów do pracy z tą grupą osób (są to kwalifikacyjne studia nauczycielskie). W latach 2004-2008 działało Studium Umiejętności Komunikowania się z Niesłyszącymi i Słabosłyszącymi (roczna specjalizacja dla studentów KUL).
W roku 2005 do istnienia zostało powołane Centrum Edukacji Niesłyszących i Słabosłyszących, które skupia słyszących wykładowców i studentów działających na rzecz osób z uszkodzonym słuchem. CENiS i Pracownicy Katedry, we współpracy z Biurem Pełnomocnika Rektora do Spraw Osób Niepełnosprawnych, inspirują i organizują wsparcie dla studentów niesłyszących i słabo słyszących, którzy studiują w KUL (zapewnienie tłumaczy języka migowego, transliteratorów mówiących z fonogestami, asystentów wyraźnie mówiących i robiących dokładne notatki, symultanicznych transliteratorów tekstu, prowadzenie specjalistycznych zajęć: lektorat j. angielskiego, lektorat j. polskiego, lektorat j. migowego, metodyka pracy umysłowej, korekta prac językowych, zajęcia logopedyczne). CENiS uczestniczyło również w pięcioletnim projekcie „Najlepsze praktyki w strategicznej transformacji KUL”, w ramach którego studenci z uszkodzeniami słuchu mieli zapewnione wielospecjalistyczne wsparcie.
Od 2008 r. powołano do życia również Koło Studentów Niesłyszących „Surdus Loquens” zrzeszające i studentów z uszkodzonym słuchem z KUL i innych uczelni lubelskich. Zadaniem koła jest integracja studiującej młodzieży z uszkodzeniami słuchu oraz stwarzanie im warunków do aktywności naukowej i społecznej. Koło Studentów Niesłyszących zorganizowało dotychczas 3 konferencje naukowo-szkoleniowe z serii „O tym się nie mówi...”
Od 2010 Katedra prowadzi także Studia podyplomowe w zakresie terapii pedagogicznej . Studia przeznaczone są dla nauczycieli i pedagogów chcących nabyć kwalifikacje i umiejętności potrzebne do pracy z uczniami ze specjalnymi potrzebami edukacyjnymi, a zwłaszcza dzieci i młodzieży z trudnościami w czytaniu, pisaniu i liczeniu (dysleksja, dysgrafia, dysortografia, dyskalkulia, dolna norma intelektualna, specjalne potrzeby edukacyjne wynikające z niepełnosprawności). Uprawniają do podejmowania pracy jako nauczyciel – terapeuta pedagogiczny i nauczyciel wspomagający. Studia w 2016 r. zostały wyróżnione Certyfikatem "STUDIA z PRZYSZŁOŚCIĄ".
W roku akademickim 2015/2016 w Instytucie Pedagogiki został powołany nowy kierunek studiów, a mianowicie pedagogika specjalna, którego baza naukowa skupia się wokół Katedry Pedagogiki Specjalnej. Studia przygotowują pedagogów specjalnych i nauczycieli do pracy na rzecz osób z różnymi niepełnosprawnościami, a w szczególności z niepełnosprawnością słuchową, intelektualną, autyzmem oraz osób ze specjalnymi potrzebami edukacyjnymi. Rozwijają postawy szacunku i akceptacji dla każdego człowieka, niezależnie od kondycji fizycznej czy umysłowej od poczęcia aż do naturalnej śmierci, z troską o poszanowanie ich ludzkich i obywatelskich praw. Na tym kierunku absolwent uczy się wrażliwości na potrzeby drugiego człowieka, a jednocześnie wyposaża się w wiedzę i umiejętności niezbędne do udzielania profesjonalnego wsparcia na poziomie wychowawczym, edukacyjnym, diagnostycznym i terapeutycznym, realizując jednocześnie zasadę indywidualizacji podejścia. Ważną umiejętnością kształconych specjalistów jest gotowość włączania osób niepełnosprawnych do życia społecznego na różnych etapach rozwoju od szeroko rozumianej edukacji po rynek pracy. Główny nurt kształcenia studentów koncentruje się na wypracowaniu strategii pomocy w systemie włączającym, w pełnej współpracy i integracji z pełnosprawną społecznością, w duchu tolerancji i sprzeciwu wobec wszelkich form dyskryminacji społecznej. Absolwenci tego kierunku są przygotowani do zawodów takich jak: asystent osoby niepełnosprawnej, nauczyciel wspomagający, czy terapeuta pedagogiczny.
Studenci pedagogiki specjalnej w KUL mają okazję zapoznać się z unikatowymi metodami badawczymi oraz metodami pracy terapeutycznej, np. wczesna prenatalna opieka psychopedagogiczna, wsparcie wychowania słuchowo-językowego osób z uszkodzeniami słuchu z zastosowaniem metody fonogestów, czy nauczanie osób z uszkodzeniami słuchu języków obcych. Studia oferują 3 podwójne specjalności na studiach I stopnia: Edukacja i rehabilitacja osób z niepełnosprawnością intelektualną (oligofrenopedagogika), pedagogika lecznicza. Edukacja i rehabilitacja niesłyszących i słabosłyszących (surdopedagogika), terapia pedagogiczna. Pedagogika resocjalizacyjna, pedagogika opiekuńczo-wychowawcza. Na studiach II stopnia można kształcić się w ramach następujących 3 specjalności: Pedagogika osób z autyzmem, Edukacja integracyjna i włączająca, Pedagogika resocjalizacyjna.
Pracownicy Katedry są zaangażowani również w życie społeczne Uniwersytetu oraz społeczności lokalnej. Świadczą o tym pełnione przez nich w ciągu minionych lat lub obecnie takie funkcje uczelniane, jak np: prodziekan WNS d/s studenckich (dr hab. K. Krakowiak ); Kierownik Międzywydziałowego Podyplomowego Studium Rodziny w KUL, kurator Koła Pedagogów, członek Senackiej Komisji ds. Młodzieży (dr D. Kornas-Biela); Wydziałowy Koordynator ds. przygotowania angielskiej wersji suplementu do dyplomu ukończenia studiów, Instytutowy Koordynator Programu Sokrates / Erasmus ( dr E. Domagała-Zyśk), kurator Koła Naukowego Studentów Niesłyszących „Surdus Loquens” (dr A. Borowicz). Szerszą aktywność społeczną realizują pełniąc chociażby funkcje rzeczoznawcy d/s kwalifikacji środków dydaktycznych z dziedziny surdopedagogiki, (prof. K. Krakowiak) oraz edukacji zdrowotnej (D. Kornas-Biela), funkcje ekspertów oceniających arkusze egzaminacyjne dla uczniów z lekkim upośledzeniem umysłowym na poziomie szkoły podstawowej i gimnazjum (E. Domagała-Zyśk, D. Kornas-Biela, B.Sidor) i zestawów maturalnych z języka angielskiego dla uczniów z uszkodzeniami słuchu (E. Domagała-Zyśk), a także udział w pracach Zespołu Opiniodawczo - Doradczego d/s. wdrażania do szkół przedmiotu „Wiedza o życiu seksualnym człowieka", powołanych przy MEN (D. Kornas-Biela), prezes Polskiego Stowarzyszenia Metody Fonogestów (prof. K. Krakowiak), wiceprezes Polskiego Stowarzyszenia Metody Fonogestów (dr R. Kołodziejczyk) .

 

Perspektywy na przyszłość
Dostrzegając zawrotną dynamikę zjawisk związanych z procesem wychowania w coraz to nowych uwarunkowaniach cywilizacyjnych, musimy sobie jasno zdawać sprawę z tego, jak rozległy jest obszar wyzwań dla współczesnej chrześcijańskiej myśli pedagogicznej w tej dziedzinie. Zarówno działalność praktyczna, jak i badawcza oraz refleksja naukowa w zakresie pedagogiki specjalnej wymaga gruntownego wykształcenia i przygotowania zawodowego, opartego na aktualnej wiedzy z wielu dyscyplin pomocniczych pedagogiki (medycyny, psychologii, socjologii, lingwistyki stosowanej itp.). Głównym z nich jest włączenie pełnej i rzetelnej wiedzy o problemach osób niepełnosprawnych do programów kształcenia wszystkich pedagogów, psychologów, nauczycieli i pracowników socjalnych w celu dobrego przygotowania normalizacji społecznej. Niemniej ważne jest kształcenie wszechstronnie przygotowanych specjalistów z zakresu poszczególnych subdyscyplin pedagogiki specjalnej o orientacji chrześcijańskiej w celu zapewnienia właściwej rehabilitacji oraz wsparcia wychowawczego i edukacyjnego osobom z różnymi rodzajami niepełnosprawności.
Należy podkreślić fakt szczególnej odpowiedzialności środowisk chrześcijańskich za rozwój pedagogiki specjalnej w praktyce i w teorii. Jest to bowiem jedna z tych dyscyplin nauk społecznych, które budują zrąb „cywilizacji miłości" i troski o ludzkie życie od poczęcia do naturalnej śmierci. Pedagogika specjalna jest nauką, której przedmiotem jest szeroko rozumiane spotkanie wychowawcy z osobą niepełnosprawną. Spotkanie z niepełnosprawnymi daje nam wszystkim okazję sprawdzenia własnej zdolności do urzeczywistniania wartości, które deklarujemy, tworzy szansę weryfikacji naszego systemu poglądów egzystencjalnych i moralnych, stawiając nas przed tajemnicą cierpienia, słabości oraz wielkości i godności człowieka.


Pracownicy Katedry Pedagogiki Specjalnej i ich zainteresowania badawcze

 

Dr hab. Ewa Domagała-Zyśk, prof. KUL - Kierownik Katedry Pedagogiki Specjalnej (Środowiskowe uwarunkowania niepowodzeń szkolnych uczniów gimnazjum. Rola osób znaczących w życiu młodzieży gimnazjalnej z trudnościami w nauce. Nauczanie języka angielskiego uczniów z uszkodzeniami słuchu).
Dr hab. Dorota Kornas-Biela, prof. KUL (Psychopedagogiczne aspekty niepełnosprawności. Dynamika psychofizycznego rozwoju dziecka przed urodzeniem. Prokreacja jako doświadczenie psychologiczne. Wychowanie seksualne i wychowanie do życia w rodzinie).

Dr Aleksandra Borowicz (Problematyka rodzin wychowujących dzieci z uszkodzeniami słuchu. Inwentarz do Badania Problemów Rodzin Dzieci z Uszkodzeniami Słuchu. Wychowanie językowe dzieci z uszkodzeniami słuchu);
Dr Renata Kołodziejczyk (Pedagogiczna i surdologopedyczna opieka nad małymi dziećmi i młodzieżą z uszkodzeniami słuchu. Strategie radzenia sobie z trudnościami w tworzeniu związków syntaktycznych przez dzieci i młodzież niesłyszącą).

Dr Klaudia Martynowska

 

Byli pracownicy Katedry Pedagogiki Specjalnej:
Prof. dr hab. Kazimiera Krakowiak – Kierownik Katedry Pedagogiki Specjalnej (Problematyka rodzin wychowujących dzieci z uszkodzeniami słuchu. Psychospołeczne problemy środowisk skupiających osoby z uszkodzeniami słuchu. Metoda fonogestów).

Dr Amelia Dziurda-Multan (Dziecięce strategie tworzenia nazw. Kreatywność językowa osób z uszkodzeniami słuchu).
Dr Bożena Sidor (do 2015r.; Funkcjonowanie rodzin z dzieckiem zagrożonym niepełnosprawnością oraz psychospołeczne funkcjonowanie młodzieży mającej rodzeństwo z niepełnosprawnością umysłową);
Dawni współpracownicy Katedry Pedagogiki Specjalnej: Dr Wanda Kostecka (Zintegrowana terapia jąkania. Problemy emisji głosu); Mgr Piotr Wojda (Język migowy – spojrzenie od wewnątrz. Język migowy jako przejaw kreatywności językowej niesłyszących).

Autor: Aleksandra Borowicz
Ostatnia aktualizacja: 16.06.2020, godz. 00:45 - Aleksandra Borowicz