Nazwa „Poczekajka” pochodzi od nazwy osady karczemnej, która powstała od słynnej karczmy stojącej w tej części Rur Jezuickich w XIX w. W 1859 r. Ignacy Bukowski założył tam folwark, który dość często zmieniał właścicieli, nierzadko zasłużonych dla Lublina – zaliczyć do nich należy państwa Jakubowskich, Władysława Gałeckiego oraz jego syna – Andrzeja Struga, a także Kwiryna Ruperta Sobieszczańskiego. W 1931 r. większość ziemi przejęła krewna tego ostatniego – Zofia Żulińska. W 1948 r. KUL z inicjatywy ks. rektora Antoniego Słomkowskiego zakupił od pp. Żulińskich resztówkę majątku Konstantynów. Posiadłość o wielkości ok. 15 ha obejmowała drewniany dworek, zabudowania gospodarcze, park, ogród warzywny i owocowy. Rektor zaplanował, że na tym terenie uprawiane będą warzywa zasilające uczelnianą stołówkę oraz że wybudowane zostaną akademiki dla coraz liczniej napływających na KUL studentów.

Dziewczęta uczące się w naszej Alma Mater już w 1948 r. zamieszkały w dzisiejszym sercu Kampusu – Dworku Staropolskim. Powstał on wraz z zespołem budynków gospodarczych w 1866 r. z inicjatywy Ignacego Bukowskiego na nowo założonym przez niego folwarku Konstantynów. To drewniana budowla o konstrukcji zrębowej zbudowana na planie prostokąta i podmurówce z cegły łączonej z kamieniem. Jest częściowo podpiwniczona i posiada ganek kryty dachem dwuspadowym. Dach oryginalnie kryty był gontem, obecnie – ocynkowaną blachą. W ostatnich latach dokonano gruntownego remontu dworku, wymieniono ¾ elementów drewnianych. Z elewacji wyróżnia się wschodnia i zachodnia, przy czym obecnie funkcję frontonu pełni ta ostatnia. Oryginalne wnętrza nie zachowały się, lecz układ pomieszczeń zbliżony jest do pierwotnego. W latach 80. XIX w. w dworku wychowywał się Tomasz Gałecki – późniejszy polski polityk i pisarz, który od nazwiska woźnicy z folwarku ojca przybrał pseudonim Andrzej Strug (1871–1937). Dla uczczenia jego pamięci w 1966 r. tuż przed budynkiem został umieszczony kamień pamiątkowy z napisem „Andrzej Strug – Tadeusz Gałecki 1871–1937)”.

W 1951 r. rozpoczęto budowę nowego domu – bloku A – pierwszego domu akademickiego dla studentek KUL, a w roku następnym – drugiego budynku – bloku B. Do zwolnionego Dworku Staropolskiego wprowadzili się asystenci. Inicjatywy te nie podobały się rządowi PRL – aresztowano ks. A. Słomkowskiego, a dwie trzecie terenu Poczekajki odebrano, pozostawiając jedynie część zabudowaną. Mimo trudności trwały nadal prace remontowo-budowlane. Pod koniec lat 70. powstał blok C dla młodych pracowników. Wraz z upływem czasu zmieniał się krajobraz Poczekajki – zniknęły obory i stodoły, a na ich miejscu w 1984 ks. prymas Józef Glemp poświęcił kamień węgielny pod budowę dziesięciopiętrowego dwuskrzydłowego wieżowca (blok D). Pierwsze studentki zamieszkały w nim w tym samym roku. W zwolnionym bloku B urządzono natomiast po raz pierwszy na Poczekajce akademik męski. Ostatnim budynkiem mieszkalnym, wykończonym w 1995 r., był blok E (tzw. „profesorski”).

W 1988 oddano do użytku 6-kondygnacyjny budynek magazynu, przeznaczony dla Biblioteki Uniwersyteckiej oraz Działu Wydawniczo-Poligraficznego (budynek G). W 1991 r. została zakończona budowa Drukarni i Redakcji Wydawnictw, który obecnie jest siedzibą nauk matematycznych i architektury krajobrazu. W 1998 r. wybudowano Pawilon Chemii (budynek F) dla wprowadzonych wówczas na KUL nauk matematyczno-przyrodniczych. W 2012 r. w kampusie na Poczekajce został otwarty nowoczesny przeszklony gmach dydaktyczno-naukowy Biotechnologii (budynek I), w 2015 – bliźniaczo do niego podobny budynek Interdyscyplinarnego Centrum Badań Naukowych (J). Dawniej rolniczy kampus Poczekajka dziś studentom kojarzy się jednak przede wszystkim ze sportem – w 2017 r. oddano do użytku nowe obiekty do gry w tenisa, które mają miejsce obok hali sportowej.

Bibliografia:

M. Artówna, Domy akademickie, w: Księga jubileuszowa 50-lecia Katolickiego Uniwersytetu Lubelskiego. Praca zbiorowa wydana w rocznicę 50-lecia istnienia uczelni, red. S. Kunowski, W. Müller, M. Rechowicz, Z. Sułowski, A. Wojtkowski, Lublin 1969, s. 322–324.

K. Gerłowska, Lubelskie przedmieścia Konstantynów, „Kurier Lubelski”, 1973, nr 77, s. 4.

M. Jaskłowska, Kilka słów o „Poczekajce”, w: Księga jubileuszowa 50-lecia Katolickiego Uniwersytetu Lubelskiego..., s. 325–326.

N. Kansy, Dom Akademicki żeński, w: Księga pamiątkowa w 75-lecie KUL. Wkład w kulturę polską w latach 1968–1993, red. M. Rusecki, Lublin 1994, s. 750–753.

T. Kądziołka, K. Wojtasik, Inwestycje, w: Księga pamiątkowa w 75-lecie KUL..., s. 787–791.

Lublin. Przewodnik, Lublin 2012.

J. Ziółek, Materialna i naukowa odnowa KUL, w: Ksiądz rektor Antoni Słomkowski. Stulecie urodzin. Materiały z sympozjum. KUL 5 grudnia 2000 r., red. M. Chmielewski, Lublin 2001, s. 34–50.

http://ds.kul.pl/zds/historia/

http://teatrnn.pl/leksykon/artykuly/dworek-galeckich-w-lublinie

Dr Paulina Byzdra-Kusz, dr hab. Irena Wodzianowska