Urodziła się 28 grudnia 1953 r. w Stalowej Woli. Ukończyła I Liceum Ogólnokształcące im. Stanisława Staszica w Lublinie (1972), po czym studiowała historię sztuki na KUL-u (1972-1977). Obroniła pracę magisterską pt. Bruno Schulz – Xięga Bałwochwalcza, napisaną pod kierunkiem prof. Jacka Woźniakowskiego (1978). Pod jego kierunkiem napisała też doktorat (1988; Paralele i kontrasty. Myśl o sztuce na łamach „Krytyki” Wilhelma Feldmana, Lublin 1990). Uzyskała również habilitację po obronie pracy Sztuka polska po 1945 r. (2003) oraz tytuł profesora KUL (2004).

Po studiach została zatrudniona jako kierownik Działu Sztuki w Muzeum Okręgowym w Gorzowie Wielkopolskim (1978-1982; obecnie Muzeum Lubuskie im. Jana Dekerta). Następnie podjęła pracę na KUL-u w Katedrze Historii Sztuki Nowoczesnej (1988-1998; 1988-1990 – asystent, 1990 – adiunkt), Katedrze Teorii Sztuki i Historii Doktryn Artystycznych (1998-2003) i Katedrze Historii Sztuki Współczesnej (2003-2012; kierownik).

Była wybitnym znawcą sztuki współczesnej, a specjalizowała się w twórczości Brunona Schulza. Zredagowała m.in. Bruno Schulz 1892-1942. In memoriam, Lublin 1992, wyd. II – 1994 oraz Bruno Schulz. Szkice krytyczne, Lublin 2000. Należała także do zespołu wydającego Dzieła zebrane Brunona Schulza oraz Słownik schulzowski, Gdańsk 2003 i Słownik malarzy polskich, t. II, Warszawa 2001. Zainicjowała badania nad lubelską Grupą Zamek, działającą w latach 1957-1960. W swoich pracach łączyła zagadnienia historyczne, teoretyczne i krytyki sztuki, dzięki czemu analizowała współczesną sztukę polską w artystycznej i literackiej tradycji europejskiej. Organizowała wiele konferencji międzynarodowych i ogólnopolskich, poświęconych tej tematyce. Współpracowała z wieloma instytucjami kulturalnymi zarówno w Polsce, jak i zagranicą, m.in. Muzeum Literatury im. Adama Mickiewicza w Warszawie i Polonistycznym Centrum Informacyjnym im. Igora Menioka przy Uniwersytecie Pedagogicznym im. Iwana Franki w Drohobyczu. Publikowała w wielu czasopismach, np. „Biuletyn Historii Sztuki”, „Ethos”, „Roczniki Humanistyczne” (1997-2001 sekretarz Komitetu redakcyjnego zeszytu 2), „Akcent”, „Kresy”, „Nowe Książki”, „Odra”, „Twórczość”, „Tygodnik Powszechny”, „Więź”, „Znak”. Napisała ok. 100 haseł do internetowej bazy Instytutu Adama Mickiewicza.

Była członkiem Towarzystwa Naukowego KUL, Stowarzyszenia Historyków Sztuki, Lubelskiego Towarzystwa Zachęty Sztuk Pięknych, Stowarzyszenia Literackiego „Kresy”, a także Rady Programowej Biura Wystaw Artystycznych w Lublinie. Uzyskała stypendium ministra kultury i dziedzictwa narodowego (1999, 2001). Razem z doktorantami realizowała grant badawczy Polska krytyka artystyczna XX-XXI w., finansowanego z Narodowego Programu Rozwoju Humanistyki. W TN KUL była redaktorem serii „Sztuka Nowa – Źródła i Komentarze” (t. I-IX, Lublin 2006-2012). Zmarła 17 października 2012 r. i została pochowana na cmentarzu przy Drodze Męczenników Majdanka. Pośmiertnie uzyskała odznakę Zasłużonego Działacza Kultury.

Bibliografia: Wspomnienia o prof. Małgorzacie Kitowskiej-Łysiak, w: Rozmaitości emigracyjne. Literatura i sztuka, red. D. Kudelska, Z. Kudelski, Lublin 2017, s. 287-314; Bibliografia prac Małgorzaty Kitowskiej-Łysiak, oprac. M. Lachowski, P. Plichta, w: tamże, s. 315-335; D. Kudelska, Kitowska-Łysiak Małgorzata, w: Encyklopedia 100-lecia KUL, t. I, red. E. Gigilewicz i in., Lublin 2018, s. 475-476.

malgorzata-kitowska-lysiak-1953-2012-sylwetka,art_40132.html [dostęp: 1.03.2020]; http://teatrnn.pl/leksykon/artykuly/malgorzata-kitowska-lysiak-19532012/ [dostęp: 1.03.2020].

Grzegorz Misiura