Tom 10

„Jeśli wszelka miłość pragnie wieczności -
to Boża miłość nie tylko jej pragnie, ale ją sprawia i nią jest.”


To wspaniałe motto streszcza wyjątkowe dzieło Josepha Ratzingera o eschatologii, która dotyczy każdego człowieka, a konkretnie jego bytowania po śmierci ciała. Nie można przejść wobec tej rzeczywistości obojętnie!

 

Tom 10 Opera Omnia Josepha Ratzingera - Zmartwychwstanie i życie wieczne. Studia o eschatologii i teologii nadziei (Lublin 2014, ss. 728) - to wybitne dzieło naukowe, a zarazem praktyczne kompendium wiedzy na temat istotnych prawd wiary chrześcijańskiej, tj. sensu chrześcijańskiej śmierci, będącej początkiem nieskończonego życia z Trójjedynym Bogiem. Jest to ważna lektura dla każdego myślącego człowieka, bowiem problematyka eschatologiczna, czyli kwestia przyszłości człowieka po śmierci ciała, dotyczy wszystkich, wierzących i niewierzących. Każdy człowiek, żyjący w konkretnej historii, żywi przecież nadzieję na spełnienie darowanego mu przez Boga życia. Jedni widzą je jako finalny etap osobistej historii zbawienia i mają nadzieję na spełnienie w Jezusie Chrystusie jako Eschatosie, drudzy poszukują jeszcze sensu w eschatonie, który już teraz otwiera się przed nimi na swój sposób.

 

Dzieło Ratzingera jest podzielone na cztery części. Pierwsza z nich zatytułowana Eschatologia - śmierć i życie wieczne przedstawia systematyczną wizję całości eschatologii jako traktatu teologicznego i ma charakter podręcznika skierowanego przede wszystkim do studentów i doktorantów teologii chrześcijańskiej, a także osób pragnących posiąść uporządkowaną wiedzę o rzeczach ostatecznych (ta eschata). Jest to nowe tłumaczenie wcześniejszego wydania (1977). Treści, tej najważniejszej części, nadały jednocześnie tytuł całości tomu Zmartwychwstanie i życie wieczne. Pozostałe części, opublikowane po raz pierwszy w języku polskim, są rozbudowaniem oraz rozwinięciem problematyki eschatologicznej i uwzględniają najnowszą dyskusję w tym zakresie.

 

Część A (s. 23-257) opiera się na trzech filarach: eschatologia chrześcijańska, śmierć i nieśmiertelność oraz życie przyszłe. Ratzinger - jeszcze jako młody profesor - rozwija tu wszystkie główne tematy dotyczące eschatologii jako nauki o spełnieniu człowieka w obliczu Boga. Bardzo mocno broni pojęcia duszy ludzkiej, tak ważnego dla filozofii i teologii, a tym samym dla całej współczesnej nauki. Odważnie i jednoznacznie zabiera głos także w polemice na temat piekła czy stanu przejściowego między śmiercią a zmartwychwstaniem, w proklamowaniu teorii „dialogicznej nieśmiertelności” i opowiadając się przeciw teorii „zmartwychwstania w śmierci”.

 

W części B (s. 259-455) pt. Rozwój dialogicznego rozumienia nieśmiertelności i zmartwychwstania przedstawiona jest teologia śmierci, kwestia, co będzie „po drugiej stronie” śmierci, relacja śmierci do finału historii, nieśmiertelności do zmartwychwstania, czasu do wieczności, eschatologii do utopii, a także nowatorskie ujęcie tzw. „rehabilitacji duszy”, teologii nadziei oraz Bożej władzy.

 

Część C zatytułowana Oczekiwanie królestwa Bożego i teologia wyzwolenia (s. 457-601) prezentuje niezwykle aktualną problematykę przyszłości zbawienia, czyli oczekiwania Królestwa Bożego, a także stanowiska teologii wyzwolenia w tej kwestii. Nowość stanowią rozważane tu kategorie polityki i wolności wobec wyzwolenia, a także problematyka Kościoła wobec zsekularyzowanego świata, wizja końca czasu oraz kwestia winy i cierpienia.

Ostatnią część D (s. 603-647) stanowi obszerny piękny esej - medytacja, będący jakby teoretyczno-modlitewnym zwieńczeniem, a zarazem praktycznym przewodnikiem po kluczowych punktach eschatologii. Jest to najbardziej przystępny rozdział Ratzingerowskiej eschatologii. Dlatego też warto rozpocząć lekturę tego wybitnego dzieła właśnie „od końca”.

 

 

Redaktorzy Opera Omnia

 

WSPÓŁPRACA

ikona
ikona
ikona
ikona
ikona