Autor artykułu prezentuje treści dwudziestu kilku modlitw papieża Franciszka zanoszonych do Matki Bożej w różnych miejscach jej kultu. Ojciec Święty oddaje w nich cześć Maryi, używając przy tym Jej różnych, ściśle teologicznych tytułów: Matko Niepokalana, Święta Dziewico, Matko Boża, Matko Jezusa, bądź też takich, które sam utworzył: Matko ciszy, piękna, czułości, Niewiasto decydująca, działania – działająca, Matko nasza, a które ukazują, kim dla niego, jak i wiernych jest w istocie Maryja. Szczególnie uderzająca wydaje się żarliwość, z jaką Franciszek błaga „Matkę strapionych”, aby wstawiała się u miłosiernego Boga i u swego Syna Odkupiciela za poszczególne stany Ludu Bożego, zwłaszcza za cierpiących na duchu z powodu grzechu oraz na ciele, tj. za ofiary niesprawiedliwości, za ubogich, chorych, prześladowanych. Oznacza to, że Franciszek zdołał w swych w modlitwach zakodować głęboką mariologię ujawniającą się w żywej pobożności maryjnej.

SUMMARY

The author of the article presents the content of more than twenty prayers of Pope Francis addressed to Our Lady in various Shrines dedicated to Her. The Holy Father honors Mary in them, using her various, strictly theological titles: (Immaculate Mother, Holy Virgin, Mother of God, Mother of Jesus), or those that he himself has formed: (Mother of silence, beauty, tenderness, Woman of decisions, actions, our Mother). At the same time, he shows who in fact Mary is for him as well as for the faithful. Pope Francis’ zeal with which he pleads with the “Mother of the Afflicted” seems particularly striking. He begs Our Lady so that She would intercede with the merciful God and with her Son, the Redeemer on behalf of individual statuses of the People of God, especially for those suffering in spirit because of sin and in the body, i.e. for the victims of injustice, for the poor, the sick and the persecuted. This means that Pope Francis managed to code in his prayers a profound Mariology that manifests itself in a living Marian devotion.