Jezus Chrystus jest „Drogą” (J 14,6) i dlatego chrystologia, która chce być dyskursem o Nim, powinna być w drodze − christologia viae. Taka chrystologia chce być równocześnie ortodoksją i ortopraksją. Nie można zatem tylko teoretyzować o Chrystusie, ale równocześnie trzeba żyć Chrystusem. Ponieważ Chrystus jest również „Prawdą” (J 14,6), dlatego życie Chrystusem musi być życiem w „Prawdzie”. Taką chrystologię w drodze tworzył w swoich pismach i równocześnie swoim życiem ewangelicki teolog Dietrich Bonhoeffer. Czy to, że Chrystus jest „Prawdą”, można bardziej odczytać z jego życia niż z jego pism? Jego pisma i życie, które składają się na Bonhoefferowską chrystologię w drodze, zachowują aktualność we współczesnym sporze o prawdę.

CHRISTOLOGY AS AN ART OF LIFE OF DIETRICH BONHOEFFER’S

Summary

Bonhoeffer`s resistance to Nazism fl ies in the face of the initial successes of the Third Reich. Believing that truth consists of more than the facts, he chose to resist evil rather than negotiate a „non-agression pact” with it. For Bonhoeffer truth is not so much something as it is Someone, i.e. Jesus Christ. Living in the truth thus entails following Jesus. Today the debate over truth has taken a new face. A thoroughgoing relativism, which denies the existence of truth and hence of lies, acknowledges one`s self and one`s desires to be the only measure of things. The fruit of relativism is political correctness, which eliminates certain themes from public discourse in the name of tolerance. The dominant ideology gains control of the media and perhaps the parliament, leading to solutions that infringe on the dignity of human beings. Bonhoffer reminds us that politicians cannot divorce themselves from truth.