Arystoteles nie mógł stwierdzić, że poznanie jest skutkiem prawdy zawartej w istniejących bytach, lecz co najwyżej, że prawda jest skutkiem uzgodnienia się myśli z rzeczą, która jest przedmiotem tej myśli. Nie da się jednak stwierdzić prawdy bez kontaktu z jednostkową rzeczą, przy czym jednostkowa rzecz jest tylko okazją do uchwycenia przez intelekt zgodności, zaś sama prawda jest skutkiem stwierdzenia w sądzie orzecznikowym zgodności (adaequatio) pomiędzy łączonymi (lub rozłączonymi) pojęciami orzekanymi o rzeczy (np. człowiek to zwierzę rozumne). (A.M.)

 

 

Prawda jako adaequatio intellectus et rei – cel badań i fundament etosu nauki - Agnieszka Lekka-Kowalik (KUL)

12 maja 2021, środa, godz. 10.00

bit.ly/63_tydzien_filozoficzny_sroda

 

 

Ewa Agnieszka Lekka-Kowalik

 

Odbyła studia chemiczne na Uniwersytecie Marii Curie-Skłodowskiej, a także filozoficzne w Katolickim Uniwersytecie Lubelskim, oraz w International Academy of Philosophy w Liechtensteinie. Obroniła pracę doktorską Rationality. A Preliminary Philosophical Account, a habilitowała się na podstawie pracy zatytułowanej Odkrywanie aksjologicznego wymiaru nauki. Pełni funkcję kierownika Katedry Metodologii Nauk i dyrektora Instytutu Jana Pawła II.

 

Jej obszary zainteresowań naukowych to filozofia nauki, filozofia techniki, logika praktyczna, etyka badań naukowych, etyka informatyczna, nauka-społeczeństwo-wartości.

 

 

 

 

Autor: Andrzej Zykubek
Ostatnia aktualizacja: 11.05.2021, godz. 23:26 - Andrzej Zykubek