PL: LEIBNIZJAŃSKA KONCEPCJA VINCULUM SUBSTANTIALE A PROBLEM SUBSTANCJI ZŁOŻONYCH
Źódło/source:	Roczniki Filozoficzne, 65 (2017), nr 2
Strony/pages:	77-92

 

http://dx.doi.org/10.18290/rf.2017.65.2-4

 

Summary

This paper is devoted to the late Leibnizian doctrine of vinculum substantiale. In the first sec­tion I sketch the old problem of possibility of composite substances. This possibility is refuted on the ground of Monadism (presented in section two). However Leibniz’s correspondence with Des Bosses contains new thoughts concerning composite substances. A vinculum enters the stage as a real unifier, transforming aggregates of monads into genuine substances (section three). In the last section I give a systematic interpretation of a vinculum.

I start with the thesis that every composed thing, which is not a pure plurality of objects, must have two structures: the whole–parts structure and the subject–properties structure. In the case of substances the latter is ontologically prior over the former. A vinculum is a subject-of-properties (accidents) determining such a way of composition which makes a compound entity a true sub­stance. Since Leibniz still thought a vinculum unifies independent (existentially and with regard to activity) substances he was inclined to separate a vinculum from the integrated monads and fi­nally conceived it as an additional relatively independent monad-like substance.

 

Streszczenie

Artykuł poświęcony jest późnej Leibnizjańskiej koncepcji vinculum substantiale. W para­gra­fie 1 zarysowuję stary problem możliwości substancji złożonych. Jest ona odrzucona na gruncie Mona­dyzmu, któremu poświęcam paragraf 2. Niemniej w korespondencji Leibniza z Des Bos­se­sem pojawiają się nowe myśli dotyczące substancji złożonych. Na scenę wchodzi vinculum sub­stan­tiale, czyli realna zasada jedności, przetwarzająca agregaty monad w prawdziwe substancje (para­­graf 3). W ostatniej części dostarczam systematycznej interpretacji vinculum.

Zaczynam od tezy, że każda rzeczy złożona, która nie jest czystą mnogością przedmiotów, musi mieć dwie struktury: strukturę całość–części i strukturę podmiot–własności. W przypadku sub­stancji ta druga jest ontycznie nadrzędna nad pierwszą. Vinculum jest podmiotem-własności (przypadłości), wyznaczającym taki sposób kompozycji, który czyni złożoną rzecz substancją. Ponieważ Leibniz ciągle uważał, że vinculum jednoczy niezależne (egzystencjalnie i co do dzia­łania) substancje, był skłonny oddzielać vinculum od zjednoczonych monad i ostatecznie pojął vinculum jako dodatkową, względnie niezależną substancję.

  

Key words: composite substance; the subject–properties structure; the whole–parts structure; vin­culum substantiale; Monadism.

Słowa kluczowe: substancja złożona; struktura podmiot–własności; struktura całość–części; vin­culum substantiale; Monadyzm.

 

 

Bibliografia/References:

 

1. Cover, Jan Arthur, and John Hawthorne. 1999. Substance and Individuation in Leibniz. Cam­bridge: Cambridge University Press.

2. Ingarden, Roman. 1965. Der Streit um die Existenz der Welt. Band II/1. Tübingen: Max Nie­meyer Verlag.

3. Leibniz, Gottfried Wilhelm. 1989a. “A New System of the Nature and the Communication of Substances, as well as the Union Between the Soul and the Body.” Translated by Leroy E. Loemker. In Gottfried Wilhelm Leibniz. Philosophical Papers and Letters, edited by Leroy E. Loemker, 453–461. Dordrecht, Boston,London: Kluwer.

4. Leibniz, Gottfried Wilhelm. 1989b. “Monadology.” Translated by Leroy E. Loemker. In Gott­fried Wilhelm Leibniz. Philosophical Papers and Letters, edited by Leroy E. Loemker, 643–653. Dordrecht, Boston, London: Kluwer.

5. Leibniz, Gottfried Wilhelm. 2007. The Leibniz–Des Bosses Correspondence. Translated by Brandon C. Look and Donald Rutherford. New Heaven, London: Yale University Press.

6. Look, Brandon C. 2000), “Leibniz and the Substance of the Vinculum Substantiale”, Journal of the History of Philosophy 38/2: 203–220.

7. Look, Brandon C., and Donald Rutherford. 2007. Introduction to Gottfried Wilhelm Leibniz. The Leibniz–Des Bosses Correspondence. Translated by Brandon C. Look and Donald Rutherford, xix-lxxix. New Heaven, London: Yale University Press.

8. Piwowarczyk, Marek. 2016. “A Leibnizian Inspiration: The Nomological Model of the Subject-Properties Structure.” In “Für unser Glück oder das Glück anderer”: Vorträge des X. Inter­nationalen Leibniz-Kongresses, Hannover, 18.-23. Juli 2016. Band 4, edited by Wen­­chao Li, 301–311. Hildsheim: Georg Olms Verlag.

9. Rosiak, Marek. 2001. “Własności relacyjne, całości i przedmioty wyższego rzędu [Relational Pro­perties, Wholes and Objects of Higher Order].” Principia, vol. 30: 117-133.

10. Rosiak, Marek. 2006. “Formal and Existential Analysis of Subject and Properties.” In Essays in Logic and Ontology, edited by Jacek Malinowski and Andrzej Pietruszczak, 285–299. Amsterdam, New York: Rodopi.

11. The Anathemas Against Origen. Canon XI. Christian Classics Ethereal Library. NPNF2-14. The Seven Ecumenical Coun­cils, accessed 11.10.2016,  http://www.ccel.org/ccel/schaff/npnf214. xii.ix.html.

Informacja o autorze/Information about Author:

Dr hab. Marek Piwowarczyk—Department of Theories of Religion and Alternative Religious Movements at the Institute of Cultural Studies at the Faculty of Phi­lo­sophy of the John Paul II Catholic University of Lublin; address for correspondence: Al. Ra­cławickie 14, 20-950 Lublin; e-mail: piwowar1@wp.pl

 
 

Cytowanie/Citation information:

Piwowarczyk, Marek. 2017. The Leibnizian Doctrine of vinculum substantiale and the Problem of Composite Substances. "Roczniki Filozoficzne" 65, 2: 77-92, DOI: 10.18290/rf.2017.65.2-4.